Zelzele bölgesinde eğitim: Tadilat var gelirseniz sohbet ederiz

Zelzele bölgesinde eğitim: Tadilat var gelirseniz sohbet ederiz

Burcu Özkaya Günaydın

HATAY – Hatay’da öğrenciler yeni eğitim yılına ‘merhaba’ dedi. Hatay sokakları aylar sonra birinci kere dün bu kadar kalabalıktı. Bir tarafta süratle enkaz kaldırma çalışmaları sürerken öbür tarafta kentte okulların açılmasıyla birlikte hayat olağanlaştı. Saatte bir de olsa otobüsler gelip gitti; kaldırımlarda ve otobüs duraklarında öğrenciler, öğretmenler aylar sonra ‘eskiden’ tanıdık birini görmenin heyecanı ve hüznüyle sohbet etti.

Hatay’ın merkezi ve dereceli okulları Defne’de bulunan Necmi Asfuroğlu Anadolu Lisesi ve Selim Nevzat Şahin Anadolu Lisesi binaları bu hafta da eğitime açılamadı. Necmi Asfuroğlu sarsıntıdan beri Hatay Valiliği, Selim Nevzat Şahin de Hatay Emniyeti oldu. Bu iki kurum da okulları boşaltıp, diğer binalara taşınınca okullar öğrencilere açılacak. Okulların tadilatları devam ediyor, ne vakte eğitime açılacağı şimdi muhakkak değil. Necmi Asfuroğlu Lisesi öğrencileri şu an Nimet Fahri Öksüz Lisesi’nde, Selim Nevzat Şahin Lisesi öğrencileri ise Sevsen Nevzat Şahin Ortaokulu’nda eğitime başladı.

‘VELİLER SERVİS ARIYOR’

Hem kendi öğrencileri hem de Necmi Asfuroğlu Lisesi öğrencilerinin eğitim aldığı Nimet Fahri Öksüz Lisesi’nde yoğunluk vardı. Okulda tadilat ya da güçlendirme yapılıp yapılmadığı bilinmiyor. Cemil Şükrü Çolakoğlu İlköğretim Okulu ile Nimet Fahri Öksüz Lisesi ortasındaki bölgedeki tek açık kafe; veliler, anaokulu, ilkokul öğrencileri, liseli öğrencilerle doluydu. Birkaç hafta evvel Çekmece mahallesinde kendi imkanlarıyla mesken yapmaya çalışırken tanıştığımız Gül Zenci ve iki çocuğuyla karşılaştık. Küçük çocuğu sabahçı olan Zenci’nin kızı öğlenci. Servis olmadığı, otobüs az olduğu için birlikte okula gittiler. Kızının dersi başlayana kadar kafede bekleyen Zenci, “Bugün herkesin en değerli sorunu ulaşımdı. Sabahtan beri herkes servisçi arıyor. Birkaç yerden servis numarası aldım, bakacağım. Çok değerli lakin bu eziyet çekilmez, mecbur servise vereceğim” dedi.

SAATTE BİR DOLMUŞ VAR NE YAPACAĞIZ?

Gül Zenci’nin çabucak gerisinde iki tane lise öğrencisi oturuyordu. İkisi de Necmi Asfuroğlu Anadolu Lisesi 10’ncu sınıf öğrencileri Ebru Çolak ve Açelya Çolak’tı. Hem akraba hem de yakın arkadaş olan öğrenciler, okula Harbiye mahallesinden geliyor. İkisi de kentlerini bu türlü gördükleri için çok üzgün olduklarını söylüyor. Karışık hisler içinde olduğunu söyleyen Ebru Çolak, “Depremden sonra beş gün otomobilde kaldık, sonra Ankara’ya gittik. Artık buradayız. Okullar açıldı lakin hiçbir hazırlık yok. Hala kendi binamızda değiliz, tadilat bitmedi. Ulaşım yok. Sarsıntıdan evvel Harbiye’den buraya beş dakikada bir dolmuş kalkmasına karşın sabahları çok dolu olduğu için sıkıntı binerdik. Artık saatte bir dolmuş var. Bugün dersimiz 13.30’da başlıyor saat 11.30 biz buradayız, geç kalmamak için. Kendi binamıza geçince ders 07.30’da başlayacak, saat 6.00’da dolmuş durağında olmamız lazım. Akşam 18.00’de çıkacağız, son otobüs 18.00. Nasıl yetişeceğiz, ne yapacağız bilmiyoruz” diye konuştu.

‘İYİ BİR EĞİTİM ALMA UMUDUMUZ YOK’

Hatay’da okullarda forma giymek zarurî tutuldu. Kimisi çadırda kimisi konteynerde kalan, kimisi kente yeni gelen öğrencilerin birden fazla formasızdı. Kimisi formanın yalnızca tişörtünü, kimisi de pantolonunu giydi. Üst formasını bulamadığı için tişört giyen Ebru Çolak, forma satın alacak bir yerin dahi olmadığı bir ortamda birinci günden forma giyme zaruriliği yapılmasının gerçek olmadığını söyledi.

Açelya Çolak için de en büyük sorun ulaşım ve düzgün bir eğitim alamama korkusu. Bu yıl yeterli bir eğitim olmayacağını düşünen Çolak, “Biz Anadolu lisesiyiz ve puanla girdik. Artık bizi öbür liselerle birleştirdiler. Puanı yeterli olmayan öğrencilerle tıpkı sınıfta olmak istemiyorum. Daha derse girmedik fakat sınıfların çok kalabalık olacağı muhakkak. Yani bir umudum yok” dedi.

‘OKULA TAKSİYLE GELDİ’

Saat 12.30-13.00 sıralarında sabahçıların çıkışı ve öğlencilerin derse giriş saati, okul ve etrafında yoğunluk yaşandı. Dersi biten, durakta sohbet eden iki öğrenci, bugün ders işlenmediğini, yalnızca zelzele üzerine sohbet ettiklerini aktardı.

Öğrencilerden biri Koçören’de oturuyor, okula da servisle geldiğini söyledi. Öteki öğrenci sarsıntıdan sonra Altınözü ilçesine köye yerleştiklerini, bugün okula taksi ile geldiğini, sonrası günler için servis ayarlaması gerektiğini vurguladı. Hatay’ın hudut ilçelerinde yer alan Altınözü, merkeze araçla 1,5 saat uzaklıkta.

Defne Doğuş Okulları’nın önündeki boş alan evvelce küçük çaplı aksiyon ve mitinglerin olduğu bir alandı. Bu alanda haftanın iki günü de semt pazarı kurulurdu. Zelzeleden sonra bu alan depremzedelerin hayat alanı oldu. Nesrin Sarı ve ailesinin de sarsıntıda konutu ağır hasar alınca çadırlarını bu alana kurdular. Sarı; iki çocuğu, engelli eşi ile birlikte 7 aydır bu alanda yaşıyor. Bir çocuğu 10’uncu sınıf lise öğrencisi olan Nesrin’in bir öbür çocuğu bu yıl üniversite imtihanına girdi. Nesrin’in büyük oğlu bu yıl istediği kısma yerleşemediği için tekrar imtihana girecek.

‘TADİLAT BİTENE DEK İSTEYEN GELSİN’

Nesrin’in küçük oğlu Koray, Hüseyin Özbuğday Anadolu Lisesi 10’ncu sınıf öğrencisi. Sarsıntıda hasar gören lise şu an tadilatta. Okulun öğrencileri tadilat bitene kadar eski devlet hastanesinin orada bir okula gidecek. Dün oğlu Koray ile okula gittiğini belirten Nesrin Sarı, “Dün oğlum Koray’la bende okula gittim. Öğretmen, ‘bir hafta tadilat bitene kadar ister gelin ister gelmeyin. Gelirseniz oturur sohbet ederiz’ dedi. Esasen ulaşım güç, bu hafta gitmeyecek oğlum. Nasıl güzel bir eğitim olacak onu da bilemiyorum” diye konuştu.

‘MOLOZLARDA ARKADAŞINI ARADI’

Adının Alen olduğunu söyleyen lise öğrencisi okulun birinci gününde molozların ortasında arkadaşına ilişkin bir iz arıyordu: “Çok benzerdik birbirimize, güzel anlaşırdık. Zelzeleden çabucak sonra arkadaşlarıma ulaşmaya çalıştım. Hepsine bir formda ulaştım, hayattalardı, o hariç. Çok sıkıntı kabullenmek. Buralar cıvıl cıvıl insan kaynardı, artık hiçbir şey yok. Bugün okulun birinci günü, beni ayaklarım buraya getirdi. Tahminen bir eşyasını, bir fotoğrafını bulabilirim diye.”